خسته ام از آرزوها آرزوهای شعاری

شوق پرواز مجازی بال های استعاری

لحظه های کاغذی را روز و شب تکرار کردن

خاطرات بایگانی زندگی های اداری

آفتاب زرد و غمگین پله های رو به پایین

سقف هایی سرد و سنگین آسمان های اجاری

بانگاهی سرشکسته چشم هایی پینه بسته

خسته از درهای بسته خسته از چشم انتظاری

صندلی های خمیده میز های صف کشیده

خنده های لب پریده گریه های اختیاری

عصر جدول های خالی پارک های این حوالی

 پرسه های بی خیالی نیمکت های خماری

رونوشت روزها را روی هم سنجاق کردم

شنبه های بی پناهی جمعه های بی قراری

عاقبت پرونده ام رابا غبار آرزوها

خاک خواهد بست روزی باد خواهد برد باری

روی میز خالی من صفحه ی باز حوادث

در ستون تسلیت هانامی از ما یادگاری

شب اسطوره

دور از همه مردم شده ام در خودم امشب

پیداشده ام گم شده ام درخودم امشب

لبریز زسرمستی و سرمست زهستی

دریای تلاطم شده ام در خودم امشب

در هرنفسم بوی گلی تازه شکفته ست

یک باغ تبسم شده ام در خودم امشب

تا نور تو تابیده به طور کلماتم

موسای تکلم شده ام در خودم امشب

باریده مگر نم نم نام تو به شعرم

باران تکلم شده ام در خودم امشب

هم دانه ی دانایی و هم دام هبوطم

اسطوره ی گندم شده ام در خودم امشب