حسب حالی ننوشتی و شدایامی چند

محرمی کوکه فرستم به تو پیغامی چند

مابدان مقصدعالی نتوانیم رسید

هم مگرپیش نهدلطف شماگامی چند

چون می اززخم به سبو رفت وگل افکندنقاب

فرصت عیش نگه داروبزن جامی چند

قندآمیخته باگل نه علاج دل ماست

بوسه ای چندبرآمیزبه دشنامی چند

زاهدازکوچه ی رندان به سلامت بگذر

تاخرابت نکندصحبت بدنامی چند

عیب می جمله بگفتی هنرش نیزبگو

قی حکمت نکن ازبهردل عامی چند

ای گدای خرابات!خدایارشماست

چشم انعام نداریدزانعامی چند

پیرمی خانه چه خوش گفت به دردی کش خویش

که مگوحال دل سوخته باخامی چند

حافظ ازشوق رخ مهرفروغ توبسوخت

کامگارا!نظری کن سوی ناکامی چند