مادرس سحربردرمی خانه نهادیم

محصول دعادرره جانانه نهادیم

درخرمن صدزاهدعاقل زندآتش

این داغ که مابردل دیوانه نهادیم

سلطان ازل گنج غم عشق به ماداد

تاروی درین منزل ویرانه نهادیم

دردل ندهم ره پس ازین مهربتان را

مهرلب او بردراین خانه نهادیم

درخرقه ازین بیش منافق نتوان بود

بنیادازین شیوه ی رندانه نهادی

مچون می رود این کشتی سرگشته که آخر

جان درسرآن گوهریکدانه نهادیم

امنته لله که چومابی دل و دین بود

آن راکه لقب عاقل و فرزانه نهادیم

قانع به خیالی زتوبودیم چوحافظ

یارب چه گداهمت و بیگانه نهادیم!