این سبک هم همونطورکه ازظاهرش پیداست به خاطراسم مکانش شده سبک هندی.بله.هند.خاستگاه اولیه ی این سبک هند بوده.حالاچراهند؟قضیه داره!اونم چه قضیه ای!برای شروع باید برگردیم به دوره ی صفویه.یعنی اوایل حکومت صفویان دراصفهان.همونطورکه می دونید و می دونیم وگفتندپادشاهان صفوی(یعنی اون اول اولها...)بیشتربه فکرآبادکردن مملکت بودن و اهل این سوسول بازی هانبودن که شعرابخوان براشون شعربگن و هی قربون خال و خط نداشته شون برن.اصلاباتملق حال نمی کردن.نه اینکه اصلاحال نکنن..ولی خیلی کم.اگه هم شاعری مدحشونو می گفت یابازبون بی زبونی ضایعش می کردن یاازصله خبری نبود(صله هم که میدونین چیه؟مگه نه؟خب مافرض روبراین میذاریم که یادتون رفته!صله یه لفظ عربیه وبه معنای جایزه ست.وکلاتوفارسی به جایزه و یاهدیه ای که پادشاه درقبال مدح به مداحان می داده صله می گفتنند)ولی برعکس....پادشاهان هند(که اون موقع یه جورایی زیردست پادشاه های ایرانی بودن و جیره خورمامحسوب می شدن)عاشق شعروشاعری ومدح واین جورچیزابودن.شعرای ما هم که می دیدن اینجاها ازین خبرا نیست راهی دیار هندوستان می شدن و اونجازندگی می کردن(می بینین توروخدا!اون موقع هم فرارمغزهابوده بعدمغرضاهی شانتاژمی کنن که چی؟ای داد و ای هوار که فرار مغزها درحال افزایشه و این حرفا!اصلابه ماچه؟ماهمون بحث ادبیات خودمونو ادامه بدیم بهتره!!!!)این شدکه سبک هندی شکل گرفت.
نیست هندی ها همه چیزشون عجیب و پیچیده ست.این خصلتشون رو شاعرای ماهم تاثیرگذاشت.عجیب ترین و پیچیده ترین شعرهاازلحاظمحتوا.ساخت.کنایه و مخصوصاآرایه های ادبی رومی شه توسبک هندی پیداکرد.اصلاسبک هندی به همین چیزاشهرت داره..البته گستره ی جغرافیایی سبک هندی هم نسبت به بقیه ی سبک های شعر فارسی زیادتروبیشتره.کل شبه قاره ی هند اعم از هندوستان و پاکستان و ازاین طرف هم ایران تو محدوده ی سبک هندی جامی گیرن.دلیلش هم موقعیت خاص ایران تو اون زمان و موقعیت خاص شعرای ماست که قبلا بهش اشارکی کردم.اقبال لاهوری;بیدل دهلوی ;امیرخسرو دهلوی و طالب آملی نمونه ای ازشاعران تمام عیارسبک هندی هستند.به پسونداین شعرادقت کنید;همین اسامی گویای پهنه ی وسیع سبک هندی هستند.ازسرویژگی های جغرافیایی سبک هندی که بگذریم می رسیم به ویژگی زبانی.وفورواژه های مغولی ترکی و هندی یکی ازاصلی ترین مشخصه ی زبانی سبک هندیه.علتش هم که معلومه.تسلط چندین ساله ی مغولها و حکومت نوادگان چنگیز باعث شده بود که خیلی ازواژه های مورداستفاده ی سلاطین مغول به فرهنگ واژگان ایرانی اضافه بشه.سلاطین صفوی هم که ترک بودن و تکلیف واژه های ترکی هم مشخص شد.و واژه های هندی...که دیگه خیلی تابلوهه.والله خجالت داره اگه ندونین ازکجااومدن!
یکی دیگه از ویژگی های سبک هندی اینه که انگار شعرامی خواستن روی هم و کم کنند.باچی؟بابه رخ کشیدن اصطلاحات علمی و نجومی و این حرفاوبدبختی هاش ماسیدبه ما!ما موندیم و حوضمون!چیز...یعنی ماموندیم و این همه واژه ی عجیب و غریب و نامانوس که فهم شعرهای سبک هندی رو برامون سخت تر از پیش می کنه.کلاسخت ترین سبک سبک هندیه والبته به خاطر همین سختی ها و پیچیدگی ها بود که زودازمدرفت وبالکل منسوخ شدباچی؟باسبک دوره ی بازگشت.....
درباره خودم
لوگوی وبلاگ
منوی اصلی
صفحه نخست
پست الکترونیک
صفحه ی مشخصات
خانگی سازی
ذخیره کردن صفحه
اضافه به علاقه مندیها
فهرست موضوعی یادداشت ها
شعر[26] . حافظ[10] . قیصر امین پور[4] . سهراب سپهری[3] . محمدعلی بهمنی[2] . مصطفی مستور[2] . رمان[2] . امین پور[2] . سبک شناسی[2] . سبک عراقی . سبک های شعری . سبک هندی . سعدی . سعر . سعید بیابانکی . سلام . بیت . تعریف . توضیح کلی . توضیخات . جهان . چند . دانلود . دکتر حمیدی . ادبی . ادبیات . از . روایت . روز ناگزیر . روی ماه خدوندراببوس . زرویی . سبک خراسانی . سبک دوره ی بازگشت . قیصرامین ژور . کاروان . کتاب . کلمات قصار . لحظه های کاغذی . متن . شعر نو . شعرطنز . عاشقان . عاشقانه . عشق . عصر . غزل . فریدون مشیری . قیصر . معاصر . معتبر . نقد . نیما . هبوط . همزاد . یوشیج . مشروطه . سیاوش کسرایی .
نوشته های پیشین
لینک دوستان
آمار وبلاگ
بازدید امروز :87
بازدید دیروز :4 مجموع بازدیدها : 61933 خبر نامه
جستجو در وبلاگ
|