مبادازتو جدایم کنند این مردم

بیاوپرکن از اندوه استکان مرا

بیاوپرکن ازین...جام شوکران مرا

بریز دردهنم شعله هایی از اندوه

بدون وقفه به آتش بکش جهان مرا

مرا بگیر درآغوش شعله های تنت

بگیر ازتن من پاره های جان مرا

بچرخ تا که بچرخم سکوت را بشکن

بیا و نعره بزن دردبی امان مرا

اگرچه بال پریدن نمانده است ولی

نیندپلک نگیر ازمن آسمان مرا

مباد ازتو جدایم کنند این مردم

که خرد می کند این درد استخوان مرا

هنوز جرعه ای از استکان من یاقیست

ومی کشد به خدا امشب این ترانه مرا