خرم آن روز کزین منزل ویران بروم

راحت جان طلبم وز پی جانان بروم

گرچه دانم که به جایی نبرد راه غریب

من به بوی سرآن زلف پریشان بروم

دلم ازوحشت زندان سکندر بگرفت

رخت بر بندم و تا ملک سلیمان بروم

چون صبا با تن بیمار و دل بی طاقت

به هواداری آن سرو خرامان بروم

در ره او چه قلم گر به سرم باید رفت

بادل زخم کش و دیده ی گریان بروم

نذر کردم گر ازین غم به درآیم روزی

تا دم میکده شادان و غزلخوان بروم

به هواداری او ذره صفت رقص کنان

تالب چشمه ی خورشید درخشان بروم

تازیان را غم احوال گرانباران نیست

پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم

ورچوحافظ زبیابان نبرم ره بیرون

همره کوکبه ی آصف دوران بروم