اگر یک روز هیچ مشکلی سر راهم نبود ، میفهمم که راه را اشتباه رفته ام . . .

وقتی از شادی به هوا میپری ، مواظب باش کسی زمین رو از زیر پاهات نکشه . . .

مهم بودن خوبه ولی خوب بودن خیلی مهم تره . . .

فراموش نکن قطاری که ار ریل خارج شده ، ممکن است آزاد باشد

ولی راه به جائی نخواهد برد . . .

انتخاب با توست ، میتوانی بگوئی : صبح به خیر خدا جان

یا بگوئی : خدا به خیر کنه ، صبح شده . .

( وین دایر )

اگر در کاری موفق شوی ، دوستان دروغین و دشمنان واقعی

بدست خواهی آورد . . .

قلب شکستن هنر انسان هاست ، گر شکستی قلبی

فردا میشکند دگری قلب تو را  . . .

زندگی کتابی است پر ماجرا ، هیچگاه آن را به خاطر یک ورقش دور نینداز . . .

مثل ساحل آرام باش ، تا مثل دریا بی قرارت باشند . . .

جائی در پشت ذهنت به خاطر بسپار ، که اثر انگشت خداوند بر همه چیز هست . . .

یک دوست وفادار تجسم حقیقی از جنس آسمانی هاست

که اگر پیدا کردی قدرش را بدان . . .

همیشه خواستنی ها داشتنی نیست ، همیشه داشتنی ها خواستنی نیست . . .

بیا لبخند بزنیم بدون انتظار هیچ پاسخی از دنیا . . .

به کم نور ترین ستاره ها قانع باش ، چراکه چشم همه به سوی پر نور ترین ستاره هاست . . .

فکر کردن به گذشته ، مانند دویدن به دنبال باد است . . .

کسی که به فکر درست کردن آینده خودش نیست ، نمیتونه آینده کسی باشه . . .

آدمی ساخته افکار خویش است ، فردا همان خواهد شد که آنروز به آن می اندیشد . . .

امروز را برای ابراز احساس به عزیزانت غنمینت بشمار

شاید فردا احساس باشد اما عزیزی نباشد . . .

هیچ وقت به خدا نگو یه مشکل بزرگ دارم

به مشکل بگو من یه خدای بزرگ دارم . . .

اگر صخره و سنگ در مسیر رودخانه زندگی نباشد

صدای آب هرگز زیبا نخواهد شد . .

کسی را که امیدوار است هیچگاه نا امید نکن ، شاید امید تنها دارائی او باشد . . .

سلام.شایدبراتون سئوال پیش اومده باشه که این همه سبک شعری سبک شعری که می گن چیه(البته برای دوستانی که تو ادبیات تخصص خاصی ندارن)خب.ببینیدتعریف خودمونی سبک اینه:تبی که توهردوره یابرهه ای اززمان که گریبانگیر(!!!)شعرای هم عصرش می شده.مثلاچی؟تویه دوره ای مد شده یود که همه تاحدامکان ازلغات فارسی تواشعارشون استفاده کنن(سبک خراسانی)یابیش ازحدازآرایه ها استفاده کنن(سبک هندی)اینجوری می شد که تویه دوره یه سری شعرا از سبک های خاصی استفاده می کردن که بعد یه مدت به سرشون می زد که نه!این مدل ها بیخودن و بریم سراغ یه مدل دیگه!البته نه به همین سادگی...همیشه بعدازفروپاشی(!)یه سبک یه سری سبک های فرعی موقتامد میشدن.اینجاچندتاسبک اصلی و مهم ادبی ایران رو براتون می ذارم.قرار هم هست که هردفعه یه کدوم شون روبه طور مفصل توضیح بدم پس فعلا!

خراسانی

عراقی

هندی

بازگشت

مشروطه

وخواست باتوبماندسفراجازه نداد

قضاکنار می آمدقدراجازه نداد

پرنده خواست اجاره نشین شود تا شوق

عیالوار بماند سفراجازه نداد

به قله ی تو دوگزراه داشت کوهنورد

رسید یمین ازآن بیشتراجازه نداد

توماه بودی و او حوض شب نشین حیاط

دلش تپید..وضوی سفراجازه نداد

وخواست دوست بدارد تراشبیه گلی

نیازهای حقیربشراجازه نداد...

وحیدعیدگاه...

خوش است خاطره وقتی که مستند باشد

مگرکه خاطره از خاطرات بدباشد

به نام هیچ کسی نیست این دل ویران

خوشابه حال زمینی که مستند باشد

مزن به سینه ی ملت تودست بی ادبی

علی الخصوص که آن دست دست ردباشد

کسی که گل بزنددردقیقه ی هشتاد

همیشه سوژه ی برنامه ی نودباشد

مدام می بردت کوه سنگی و شاندیز

اگررفیق شما بچه ی مشد باشد

همیشه مایه ی تردامنی و رسوایی ست

کسی که پیرهنش غرق جزر و مدباشد(!)

دراین زمانه ی نامردزن ذلیل مجوی

زنی که سینه ی اوخالی ازحسدباشد

به هیچ کارنیاید به غیر زاییدن

زنی که تخمه شکستن فقطبلدباشد!

زنم بشوکه پس ازچند ماه دوروبرت

سه جفت کره خرقدونیم قدباشد

مکوب آب به هاون که این عمل قطعا

شبیه ریختن آب در سبد باشد

مبین که هیکل چاقش چقدربدباراست

صدای دلکش او مثل باربدباشد

مطابق دوسه قانون آخرنیوتون

جواب مشت عزیز دلم لگدباشد

توده پلیس صدوده کنارهم بگذار

ببین که حاصل جمعش هزاروصدباشد

سعید بیابانکی